 Kâmil : Yetkin, erişkin, eksiksiz, ağırbaşlı, mükemmel. Kaan: Hükümdar, hanların hanı |
|
Kahraman: Savaşta yiğitlik gösteren, cesur |
|
Karacan: Esmer - Küçük ağaçcık |
|
Karahan: Esmer hükümdar |
|
Karan: Kahraman, yürekli - Karanlık |
 Karanfil: Kokulu bir çiçek |
|
Karatay: Selçuklu devlet adamı |
|
Kardelen: Baharda çok erken açan bir çiçek - Çiğdem |
|
Karmen: Parlak kırmızı |
|
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş |
|
Kartay: Yaşlı, pir |
|
Kaya: Büyük ve sert taş kütlesi |
|
Kayra: Büyük birinden gelen iyilik - İhsan |
|
Kerem: Cömertlik, soyluluk büyüklük |
|
Keyhan: Dünya |
|
Kılıç: Sivri uçlu,keskin, çelikten silah |
|
Kırca: Dolu - Ufak taneli kar - Borayla gelen yağmur |
|
Kırdar: Ölçülü davranış |
|
Kırhan: Kırçıl han |
|
Kıvanç: Sevinç, hoşlanma |
|
Kıvılcım: Yanan mddeden sıçrayan küçük ateş parçası -Harekete geçiren |
|
Kıvılcım: Yanan bir maddeden sıçrayan ateş parçası |
|
Kiraz: Gülgillerden bir meyva ağacının sulu |
|
Kolçak: Yiğit, mert, koçak |
|
Konur: Bozla sarı arası bir renk - Yanık kırmızı - Gururlu, kibirli - Kahraman, |
|
Koral: Sınır muhafızı |
|
Koralp: Yiğit sınır muhafızı |
|
Koray: Kamış, kargı gibi, içi boş şeyler |
|
Korcan: Kanı sıcak, kanı kaynayan |
|
Korçak: Heykel |
|
Korhan: Ateş gibi hakan |
|
Korkut: Büyük dolu tanesi - Hayali yaratık |
|
Kortan: Kor renkli tanyeri - Yalçın kaya - Pelikan |
|
Köker: Köklü soydan gelen |
|
Köksal: Kökünü derinliklere sal anlamında |
|
Kubat: Kaba, şişman |
|
Kumru: Güvercinden küçük boz renkli kuş |
|
Kuntay: Ay gibi sağlam, güçlü |
|
Kunter: Sağlam, kuvvetli |
|
Kurtuluş: Kötü, tehlikeli durumdan kurtulma |
|
Kutan: Dua, yalvarma - Saka kuşu |
|
Kutbay: Uğurlu kişi |
|
Kuter: Kutlu, uğurlu kişi |
|
Kuthan: Kutlu hükümdar |
|
Kutlay: Kutlu, uğurlu ay |
